zwalać

zwalać
zwalać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zwalaćam, zwalaća, zwalaćają, zwalaćany {{/stl_8}}– zwalić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, zwalaćlę, zwalaćli, zwalaćlony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rzucając, zebrać na jednym miejscu większą ilość czegoś bez układania, porządkowania; zsypywać, zrzucać z góry bezładnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwalać węgiel z przyczepy. Zwalić papiery na stos, gruzy na kupę. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować przewrócenie się, spadnięcie czegoś, kogoś z dużą siłą, całym ciężarem; przewracać, zrzucać, powalać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wichura zwala stare drzewa. Zwalić kogoś ze schodów. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'obarczać kogoś czymś uciążliwym, nieprzyjemnym, wymagającym dużego wysiłku, odpowiedzialności itp., wyręczając się nim w ten sposób; spychać coś na kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwalać na kogoś przykre obowiązki, najcięższą robotę. Zwalić na kogoś całą winę.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}walić [zwalać – zwalić] {{/stl_10}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}z nóg {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zwalać się – zwalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spadać, przewracać się (na kogoś, coś) z dużą siłą, całym ciężarem, bezwładnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwalić się ze schodów, z krzesła. Zwalać się na łóżko …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwalać — pot. Zwalić coś komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «obarczyć kogoś obowiązkami, odpowiedzialnością za coś» Zwalić kogoś z nóg zob. noga 36 …   Słownik frazeologiczny

  • zwalać — → zwalić …   Słownik języka polskiego

  • zwalać — Przepisywać od kogoś odpowiedzi lub po kryjomu korzystać podczas egzaminu z niedozwolonej pomocy naukowej zawierającej odpowiedzi Eng. To copy …   Słownik Polskiego slangu

  • zwalać się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… …   Słownik frazeologiczny

  • walić [zwalać – zwalić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z nóg {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować u kogoś utratę sił, zasłabnięcie, utratę zdrowia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmęczenie waliło ją z nóg. Wiadomość o śmierci męża… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… …   Słownik języka polskiego

  • odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… …   Słownik języka polskiego

  • zwałować — I dk IV, zwałowaćłuję, zwałowaćłujesz, zwałowaćłuj, zwałowaćował, zwałowaćowany «ugnieść i wyrównać wałem glebę, nawierzchnię drogi, boiska, kortu itp.» Zwałować grunt, rolę, pole, szosę. II ndk IV, zwałowaćłuję, zwałowaćłujesz, zwałowaćłuj,… …   Słownik języka polskiego

  • noga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nodze; lm D. nóg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kończyna dolna człowieka; kończyna zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawa, lewa, przednia, tylna noga. Krótkie, krzywe, smukłe,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”